اهای...
اهای کسی که مخاطب خاصم بودی و هستی ... هنوزم خاصی...جات امن...پس باش...من کسی رو
جایگزین نمیکنم هرکس جای خودش... به خودت گفتم اما....حالا عمومی میگم...
میدونی که اولین چیزای زندگیم و لحظه های قشنگم با تو بود..اما....نشد کنارم باشی...
منم دیگه مجبورم صبر کنم...
جات امنه دیوووونه...
خودت گفتی...داستان منو تو اینجا تموووم نمیشهههههههههههههههههه...
صبر کردن دردناک است
و فراموش کردن دردناکتر
و از این دو دردناکتر آن است
که ندانی باید صبر کنی یا فراموش!!!!
دوری سخته ولی صبر کردن سخت تر